Blog: Monique van der Heijden | GAIA House of Yoga – 5 juni 2018

Kun jij je nog verwonderen over dingen? Wonderen aanschouwen met een open hart, zonder er een invulling, mening of oordeel aan te geven. Het denken even uitschakelen en enkel ervaren. De magie van het leven zien, zoals het onbevangen kind dat zich ontdekkend een weg baant door het leven, verwondert, leert en zichzelf daarin steeds opnieuw tot uitdrukking laat komen. Magisch is dat!

Aan de basis van iedere filosofie en denkwijze staat verwondering. Het is een ervaring zonder inmenging van gedachten. Die komen later pas. Om te verwerken wat je als magisch ervaren hebt en om dat een plekje te geven door de verbinding van de hersenen. Hoe puurder die verbinding, hoe meer je in waarheid met de natuur en jezelf leeft, hoe meer je kunt verwonderen, hoe opener je hart.

Er zijn vele beschrijvingen van verwondering gegeven door levensbeschouwing:

‘Even stil staan bij iets wat altijd gewoon leek, je ervaart het nu als klein wonder. Daardoor ben je overdonderd, je niet de behoefte om iets te zeggen, je bent er stil van.”

‘Jezelf verbazen, zoals bij een geheim dat geopenbaard wordt’.

‘Bevreemding, Opzienbarend, Sensatie, Verrassing’.

We kennen allemaal deze momenten, kort of lang, maar sta je er ook bij stil? Verwondering is werkelijk een kwaliteit in onszelf die bewustzijn verdient, omdat ze ons dienstbaar is. Het is een roep, een teken om helemaal opgenomen te worden in wie je werkelijk bent. Ons authentieke zelf dient zich namelijk aan, ons innerlijke kind en dat gebeurt doorgaans niet zo vaak, door de mate van vervreemding waarin we zijn beland met onszelf. Met vervreemding bedoel ik dat we weg van onze kern zijn geraakt door alles wat we mee hebben gemaakt en wat ons gevormd heeft tot wie we nu ‘denken’ te zijn. Onze persoonlijkheid, ego, conditioneringen en saboterende gedachten houden ons weg bij verwondering. We zien het niet meer. We zijn geconditioneerd!

Vervreemding versus verwondering!

Dat is er wel eentje om wat langer stil bij te staan. Hoe vervreemd ben je geraakt van jezelf? Hoe vaak voel je nog vreugde opborrelen, zomaar uit het niets, omdat je geniet van de kleine dingen om je heen, omdat je een kind onbezorgd ziet spelen, een bloem ziet stralen, het wonder van de natuur ineens ervaart, een ander mens in de ogen kijkt en jezelf terug ziet in de diepte van jouw wezen en ervaart dat we in de kern allemaal gelijk zijn. Wonderlijk toch?

De enige manier om dit weer opnieuw te beleven, is jezelf af en toe terug te trekken in de stilte, weg van de waan van iedere dag, de rust vinden, de natuur opzoeken, alleen mogen zijn, tot stilstand komen en even alle ‘to do’ lijstjes loslaten. Kijk dan om je heen en zet al je zintuigen wagenwijd open. Verwacht niks…ben er al-één!